Вячеслав Викторович Володин

Вячеслав Викторович Володин (Орысша айтылуы: [vʲɪt͡ɕɪsˈɫaf ˈvʲiktərəvit͡ɕ vɐˈɫodʲin], 4 ақпан 1964 жыл, Алексеевка, Саратов облысы) — ресейлік саясаткер, 2016 жылдан бері Мемлекеттік думаның төрағасы, депутаты және 2011 жылдан бері Ресей Қауіпсіздік кеңесінің тұрақты мүшесі.

Вячеслав Володин орыс. Вячеслав Володин
Володин 2021 жылы
Лауазымы
Ту Мемлекеттік думаның 5-төрағасы Ту
5 қазан 2016 жылдан бері
Президент	Владимир Путин
Премьер-Министр	Дмитрий Медведев Михаил Мишустин Андрей Белоусов (м.а.) Михаил Мишустин
Ізашары	Сергей Нарышкин
Ту Мемлекеттік дума VII- және VIII-сайланымдарының депутаты Ту
18 қыркүйек 2016 жылдан бері
Ту Ресей Қауіпсіздік кеңесінің тұрақты мүшесі Ту
21 қыркүйек 2011 жылдан бері
Ту Ресей президенті әкімшілігі төрағасының орынбасары Ту
27 желтоқсан 2011 — 5 қазан 2016
Президент	Дмитрий Медведев Владимир Путин
Ту Ресей үкіметі аппаратының басшысы — Ресей Федерациясы Үкіметі Төрағасының орынбасары Ту
21 қазан 2010 — 27 желтоқсан 2011
Президент	Дмитрий Медведев
Премьер-Министр	Владимир Путин
Ту «Біртұтас Ресей» партиясы Бас кеңесінің хатшысы
12 наурыз 2005 — 11 қыркүйек 2011
Ту Мемлекеттік дума III-, IV- және V-сайланымының депутаты Ту
18 января 2000 — 21 қазан 2010
Ту Мемлекеттік думадағы «Отан — Бүкіл Ресей» фракциясының төрағасы
2001 — 29 желтоқсан 2003
Ізашары	Евгений Примаков
Ізбасары	лауазымы ыдырады, Біртұтас Ресей төрағасы ретінде Борис Грызлов
Өмірбаяны
Партиясы	КОКП (1985–1991) Отан — Бүкіл Ресей (1999–2001) Біртұтас Ресей (2001 бері)
Білімі	1) Н.И.Вавилов атындағы Саратов мемлекеттік генетика, биотехнология және инженерия университеті (1986) 2) Ресей халық шаруашылығы және мемлекеттік басқару академиясы (1995)
Ғылыми дәрежесі	техникалық ғылымдар кандидаты (1989) заң ғылымдарының докторы (1996) профессор
Дүниеге келуі	5 ақпан 1964 (1964-02-05) (59 жас) Алексеевка ауылы, Хвалынск ауданы, Саратов облысы, РКФСР, КСРО
Балалары	1 қызы және 2 ұлы
Сайты	vvolodin.ru
Әскери қызметі
Атағы	запастағы полковник сыныптық шені 1-сыныпты Ресей Федерациясы Мемлекеттік кеңесшісі
Қолтаңбасы
Марапаттары
өңдеу

Бұрын Володин Ресей президенті әкімшілігі төрағасының орынбасары (2011–2016), Ресей премьер-министрінің орынбасары (2010–2011), «Біртұтас Ресей» партиясы Бас кеңесінің хатшысы (2005–2011) және Мемлекеттік дума III-, IV- және V-сайланымдарының депутаты (2000–2010) қызметтерінде болды.

Володин Путиннің үшінші мерзіміндегі «консервативті бұрылысын» ұйымдастырған, ол Путинге жақын тұлғалардың бірі болып келеді. Оның «Путинсіз Ресей бола алмайды» деген сөзі де бар.

Жастығы және білімі

Вячеслав Володин 1964 жылы 4 ақпанда Саратов облысы, Хвалынск ауданының Алексеевка ауылында көп балалы отбасында дүниеге келген. Оның әкесі, өзен флотының капитаны 1969 жылы 51 жасында қайтыс болды. Әкесі қайтыс болғаннан кейін өгей әкесінің тәрбиесінде болды. Анасы өмір бойы бастауыш сынып мұғалімі болып жұмыс істеді. Әпкесі консалтингтік фирмада жұмыс істейді және ағасы — әскери зейнеткер.

Жеке өмірі

Тұңғыш әйелімен институтта танысты. Қазіргі ресми деректер бойынша Володин үйленбеген, бұрында ажырасып қалған, алайда бейресми дереккөздер оның әйелі Яна Володина (Полякина) екенін тапқан, Яна — қымбат пәтердің иесі, және бірнеше ірі компаниямен байланысы бар.

Володин 1986 жылы Саратов ауыл шаруашылығын механикаландыру институтының ұйымдастыру және технология факультетін инженер-механик, және 1995 жылы Ресей Президентінің жанындағы Ресей мемлекеттік қызмет академиясын заңгер мамандығы бойынша бітірді. 1996 жылы Ішкі істер министрлігінің Санкт-Петербург институтында заңгер мамандығы бойынша доктор дәрежесін алды, «Ресей субъектісі: билік, заң шығару және басқару мәселелері» атты диссертациясын қорғады. Ол Санкт-Петербургте оқып жүргенде оқытушы және ассистент болып жұмыс істеді.

Саяси мансабы

1990 жылы Саратов қалалық думасының мүшесі болып сайланды. 1992 жылдан бастап Володин Саратов әкімінің орынбасары, 1994 жылдан Саратов облыстық Дума төрағасының орынбасары және 1996 жылы Саратов облысы губернаторының орынбасары болып тағайындалды.

Ресей президенті Путин (сол жақта) және Вячеслав Володин (оң жақта)

Кейін ол мемлекеттік қызметті тастап, Мәскеуге кетті, онда ол бизнеске, содан кейін Юрий Лужков басқарған «Отан — Бүкіл Ресей» қозғалысының партиялық құрылысына кетті.

1999 жылы «Отан – Бүкіл Ресей» блогынан III-шақырылымдағы Мемлекеттік Думаға депутат болып сайланды. Басшының орынбасары, ал 2001 жылдың қыркүйегінен бастап ОБР фракциясының жетекшісі болды.

2003 жылғы парламенттік сайлауда ол бір мандатты №156 Балаково (Саратов облысы) сайлау округі бойынша IV-шақырылымдағы Мемлекеттік Думаға депутат болып сайланды, сайлау учаскелеріне келген сайлаушылардың 82% қолдауына ие болды. Думада «Біртұтас Ресей» фракциясы төрағасының орынбасары, кейінірек бірінші орынбасары. 2005 жылдан бастап «Біртұтас Ресей» партиясы Бас кеңесі президиумының хатшысы.

2007 жылы Мемлекеттік Думаның V-шақырылымының депутаты болып сайланды.

2009 жылдан бастап Мәскеу мемлекеттік университетінің мемлекеттік басқару факультетінің мемлекеттік құрылыс кафедрасының меңгерушісі.

2007 жылғы 2 ақпаннан 2010 жылғы 21 қазанға дейін V-шақырылымдағы Мемлекеттік Дума төрағасының орынбасары.

2010 жылғы 21 қазанда Сергей Собянинның Мәскеу мэрі қызметіне тағайындалуымен байланысты Ресей премьер-министрінің орынбасары Үкімет Аппаратының Басшысы қызметіне тағайындалды.

2011 жылдың 27 желтоқсанында РФ Президенті Әкімшілігі Басшысының бірінші орынбасары болып тағайындалды, ішкі саясат және ұлтаралық қатынастар мәселелері бөліміне жетекшілік етті.

2012 жылғы президенттік сайлауда ол Владимир Путиннің сайлауалды науқанына қатысты.

2016 жылдың 1 шілдесінде ол «Независимая газета» рейтингі бойынша төртінші нөмірмен елдің жетекші саясаткерлерінің бестігіне кірді.

Партия төрағасы Дмитрий Медведев ұсынысымен Володин Волгоград, Пенза, Саратов және Тамбов облыстары бойынша аймақтық топты басқара отырып, VII-шақырылымдағы Мемлекеттік Думаға сайлауда «Біртұтас Ресей» тізіміне енді, және сайлау қорытындысы бойынша Мемлекеттік Думаның депутаты болды.

2016 жылдың 23 қыркүйегінде VII-шақырылымдағы Мемлекеттік Думаға кірген партиялардың жетекшілерімен кездесуде президент Путин Ресей Федерациясы Мемлекеттік Думасының төрағасы лауазымына Володиннің кандидатурасын ұсынды. Осы номинациядан кейін бірқатар ресейлік және батыстық саясаттанушылар Володин 2018 немесе 2024 жылы Ресей президенттігіне үміткер бола алады деп болжаған. Путиннің өзі 2017 жылғы 20 сәуірде Володинді ықтимал «президенттің мұрагері» ретінде талқылау аясында мұрагерді тек халық анықтай алатынын айтты.

РФ Мемлекеттік Думаның жиналысы кезіндегі Володин, 2018

2016 жылғы 5 қазанда VII-шақырылымдағы Мемлекеттік Думаның бірінші отырысында 450 дауыстың 404-інің дауысын жинап, оның төрағасы болып сайланды.

2016 жылдың қазан айында ол Саяси технологиялар орталығының рейтингі бойынша Ресейдегі ең ықпалды саясаткерлердің үштігіне (Путин мен Медведевтен кейін) енді.

2016 жылдың 24 қарашасында Ұжымдық қауіпсіздік шарты ұйымы Парламенттік Ассамблеясының төрағасы болып сайланды.

2021 жылы 12 қазанда VIII-сайланған Мемлекеттік Думаның бірінші отырысында 421 дауыстың 360 дауысын алып, оның төрағасы болып қайта сайланды.

Санкциялануы

2014 жылы 12 мамырда Володин «аннексияланған Украинаның Қырым аймағының Ресей Федерациясына саяси интеграциясын бақылауға жауапты болғандықтан» ЕуроОдақ санкцияларына ұшырады.

Дереккөздер

1. Cluster bomb: How Russia is ruled  (ағыл.). The Economist (15 September 2016). Тексерілді, 9 шілде 2023.
2. Приближенные Путина в «кремлевском докладе» США  (орыс.). Азаттық радиосы (30 января 2018). Тексерілді, 9 шілде 2023.
3. Meet Russia's siloviki — Putin's inner circle  (ағыл.). The National (15 March 2022). Тексерілді, 9 шілде 2023.
4. Володин подтвердил свой тезис о том, что "нет Путина - нет России"  (орыс.). ТАСС (18 ноября 2017). Тексерілді, 9 шілде 2023.
5. Нет Путина - нет России?  (орыс.). BBC (23 октября 2014). Тексерілді, 9 шілде 2023.
6. ИВАШКИНА, Дарья және ГОЛОВАНОВ, Роман Путин предложил Вячеслава Володина на пост спикера Госдумы  (орыс.). Комсомольская правда (23 сентября 2016). Тексерілді, 9 шілде 2023.
7. РОЛДУГИН, Олег Архив "Собеседника": Тайны биографии Вячеслава Володина  (орыс.). Собеседник (15 февраля 2012). Тексерілді, 9 шілде 2023.
8. РОЛДУГИН, Олег "Надежный тыл": как Володин прячет роскошное приданое молодой жены  (орыс.). Собеседник (1 июля 2020). Тексерілді, 9 шілде 2023.
9. Кто с помощью Навального сливает Володина?  (орыс.). Четвёртая Власть (29 ноября 2013). Тексерілді, 9 шілде 2023.
10. Второй после Путина: почему Володина назначили спикером Госдумы  (орыс.). MKRU (23 сентября 2016). Тексерілді, 9 шілде 2023.
11. Собянина сменил Володин  (орыс.). интерфакс (21 октября 2010). Тексерілді, 9 шілде 2023.
12. 100 ВЕДУЩИХ ПОЛИТИКОВ РОССИИ В ИЮНЕ 2016 ГОДА  (орыс.). Независимая (1 июля 2016). Тексерілді, 9 шілде 2023.
13. Предварительные лица  (орыс.). Коммерсантъ (4 июля 2016). Тексерілді, 9 шілде 2023.
14. Путин предложил Володина на пост спикера Госдумы  (орыс.). РосБизнесКонсалтинг (23 сентября 2016). Тексерілді, 9 шілде 2023.
15. Источник The Financial Times: В планах Володина когда-нибудь стать президентом России  (орыс.). The Financial Times (23 сентября 2016). Тексерілді, 9 шілде 2023.
16. Путин отреагировал на заявления о своем преемнике  (орыс.). РосБизнесКонсалтинг (20 апреля 2017). Тексерілді, 9 шілде 2023.
17. Политологи включили Володина в тройку ведущих политиков России  (орыс.). РосБизнесКонсалтинг (25 октября 2016). Тексерілді, 9 шілде 2023.
18. Вячеслав Володин выходит на международный уровень  (орыс.). Ведомости (24 ноября 2016). Тексерілді, 9 шілде 2023.
19. Council Implementing Regulation (EU) 2020/398 of 13 March 2020 implementing Regulation (EU) No 269/2014 concerning restrictive measures in respect of actions undermining or threatening the territorial integrity, sovereignty and independence of Ukraine  (ағыл.). Тексерілді, 9 шілде 2023.