Карл Линней, Carl von Linné (1707-1778) - тірі табиғатты жүйелеуде аса зор еңбек сіңірген швед ғалымы. Ол түрдің табиғи жан-жақтылығын және ақиқат барлығын айта келіп, түр-құрылысы жағынан ұқсас, көбеюі кезінде өздеріне ұқсас ұрпақ беретін көптеген туыстас ағзалар жиынтығы деді. Линней түрді латын тілінде қос атпен атауды (биноминальдық номенклатура) тәжірибе енгізіп, оны жүйелеуге негіз етіп пайдаланды. Жақын түрлер туысқа, туыстар отрядқа, отрядтар класқа біріктірілді. Линней барлық өсімдіктерді гүліндегі аталықтары мен аналығының саны, пішіні, көлемі және құрылысына қарай 24 класқа, ал жануарларды тыныс алу және қанайналым мүшелерінің құрылысына қарай 6 класқа топтастырды. Жануарлар кластарына: сүтқоректілер, құстар, сұмпайылар, балықтар, бунақденелілер және құрттарды жатқызды.
Ең соңғы құрттар класына Линней қарапайымдарды, тікентерілілерді, тіпті дөңгелекауыздыларды да енгізді. Линнейдің құрастырған жүйесі жасанды деп аталады, өйткені бұл жүйе түрлер арасындағы туыстықты емес, ұқсастықты ғана көрсететін жүйе болды. Линней табиғат туралы метафизикалық, көзқараста бола отырып (түр өзгермейді деп есептегенімен) адамның жануарлар дүниесіндегі орнын дәл тауып, оны адам тәрізді маймылдармен қатар бір отрядқа орналастырылды. Тірі табиғатты жүйелеуде жіберген бірқатар кемшіліктеріне қарамастан Линней еңбектері орасан зор бағаланады. Ол өзіне дейінгі ғалымдардың барлығынан да өзгеше, жануарлармен өсімдіктердің ерекше жүйесін ұсынып, түрлердің шығу тегін анықтауға, жүйелеудің одан әрі дұрыс дамуына жол ашты.
Түрлерді қосарынан латынша атауды енгізді; 8000-ға жуық өсімдіктер мен 4500-ге жуық жануарларды сипаттап, 1000-ға жуық биологиялық терминдер ұсынды. Өмірінің соңғы кезінде Линней түрлердің тұрақты еместігін мойындады.
1749 жылы Ж.Бюффон «Табиғи тарих» атты көп томдық еңбегінде «бейорганикалық заттардан тірі ағзалар (алдымен өсімдіктер, одан кейін жануарлар мен адам) пайда болды дей отырып, түрдің өзгергіштігі жайлы ілімді қолдады. Органикалық дүниенің эволюциясы жөніндегі дұрыс ой-пікірлер Д.Дудроның, Ч.Дарвиннің атасы Эразм Дарвиннің, И.Канттың еңбектерінде де жазылған».
Ғылымға қосқан үлесі
Линнейдің жазбаларының едәуір бөлігін сипаттамалық жаратылыстану тарихына жатқызуға болады, әсіресе оның табиғи денелерді ғылыми түгендеумен байланысты бөлігі оның жұмысының бір бөлігі. Табиғатты инвентаризациялау теориялық (соның ішінде әдіснамалық) негіздері , бір бөлігі осы идеяларды іс жүзінде жүзеге асыруға арналған[13]. Долинней кезеңіндегі мұндай түгендеу жолындағы кедергілердің бірі өсімдіктер мен жануарларды сипаттауда нақты сенімділіктің болмауы болды, нәтижесінде белгілі бір табиғи пішінді сипаттау керек пе, әлде ол бұрын сипатталған ба, соны шешу қиынға соқты. Линней бұл мәселені өсімдіктер мен жануарлардың сипаттамасына нақты терминологияны енгізу арқылы шешті. Оның ботаникалық терминологияға қосқан ең үлкен үлесі: Линней өсімдіктердің әртүрлі бөліктерін дәл сипаттау үшін ғылымда осы уақытқа дейін сақталған мыңға жуық терминді енгізді. Көптеген терминдердің авторлығы Линнейдің өзіне тиесілі, басқа терминдер ол бұрынғы ботаниктердің еңбектерінен алынған.
Линней ұсынған өсімдіктердің жіктелуі Рудольф Камерариустың(1665-1721) идеяларына негізделді, ол өсімдіктердегі жыныстық айырмашылықтардың болуын бірінші болып ғылыми негіздеді және осы айырмашылықтарды сипаттау әдістемесін жасады және Себастьян Ваян (1669-1722), ол өзінің зерттеулеріне сүйене отырып, стаменс пен пистиллят өсімдіктерінің көбеюіндегі негізгі рөл туралы айтты. Өсімдіктер әлемінің шөптерге, бұталарға және ағаштарға бұрыннан бөлінуін Линней қабылдамады. Линнейдің пікірінше, өсімдіктердің ең маңызды және өзгермейтін (яғни өсу жағдайларына аздап тәуелді) бөліктері олардың көбею органдары болды; осыған сүйене отырып, ол өзінің жіктелуін, біріншіден, "стамендер мен пистильдердің саны, пропорционалдылығы және орналасуы", екіншіден, бөліну белгісі негізінде құрды. Линней өсімдіктердің 24 класын анықтады: алғашқы он үшеуі стамендердің санына, 14-ші және 15-ші стамендердің тең емес ұзындығына, келесі үшеуі стамендердің бірігуіне негізделген. 19-классты гүлдерінде антерлер біріктіріліп, стамендердің жіптері бос қалған өсімдіктер кірді; 20 — шы классқа-стамендердің жіптері пистиль бағанымен біріктірілген өсімдіктер. Тағы үш класқа бір жынысты гүлдері бар өсімдіктер кірді — біртекті, екіжақты және көпжақты (көпжақты). Соңғы (24-ші) класқа барлық жасырын неке өсімдіктері (яғни гүлдері жоқ) орналастырылды. Бұл жүйе өзінің жасанды сипатына қарамастан (оны Линнейдің өзі де білетін) бүкіл әлемде тез танылды: оның негізгі белгілері алдыңғы жүйелермен салыстырғанда анағұрлым маңызды, сонымен қатар практикалық қолдану кезінде көрнекі және ыңғайлы болды.
Биологиялық номенклатура
Линнейдің тағы бір маңызды еңбегі ғылыми тәжірибеге биномдық (екілік) номенклатураны енгізу болды, онда әрбір биологиялық түр екі сөзден тұратын атаумен белгіленеді: тұқым атауы (Жалпы атауы) және түр атауы (түр эпитеті). Линнейге дейін барлық табиғи денелерді зерттеушілер ғылыми атаулар ретінде де, сипаттамалық мақсаттар үшін де қызмет ететін дәстүрлі "дифференциалдар" — сипаттамалар арқылы сипаттаған. Мұндай атаулар әлсіз ресімделгендіктен, номенклатура мақсатында қолданылған кезде шатасулар мен белгісіздік тудырды. Линней, жұмысынан бастап Pan Svecicus (1749), сипатталған түрлерге жалпы атауға қосылатын бір сөзден тұратын "дифференциалдарды" — "тривиальды (күнделікті) атаулар" деп аталатын (nomina trivialia) қолдана бастады, олар түрдің өзіне тән қасиетін де, ерікті шығу тегі де болуы мүмкін. Шын мәнінде түрдің тұрақты жеке атауының сипаты бар мұндай бір буынды дифференциалдар қолдануға және есте сақтауға өте ыңғайлы болды, ал жалпы алғанда, қысқа атаулардың қатаң жүйесіне көшу атау мәселелерін (биологиялық номенклатура) табиғи объектілерді дифференциалды сипаттау мәселелерінен (яғни таксономия мәселелерінен) бөлуге мүмкіндік берді. Жалпы алғанда, Линнейдің биологиялық түрді негізгі құрылымдық таксономиялық бірлік ретінде оқшаулауы (оған дейін тұқым негізгі құрылымдық бірлік болып саналды) биологиялық систематиканың дамуы үшін үлкен маңызға ие болды. Линней интуитивті түрде тек ХХ ғасырда алынған тірі заттардың генетикалық интеграциясының организмнен тыс деңгейін зерттеу нәтижелерін болжады. Линней сонымен қатар табиғи объектілерді бір түрге жатқызу критерийлерін анықтады-морфологиялық (ұрпақтың ұқсастығы) және физиологиялық (ұрпақты ұрпақтың болуы).