Дон Кихот – испан жазушысы Мигель де Сервантестің «Ламанчтық айлакер идальго Дон Кихот» (1605-15) романының қаһарманы. Дон Кихот - дәулеті қайтқан ақ көңіл серінің бейнесі.
Оның өмірден көрген бар қызығы серілер жайында жақылған романдар оқу болады. Бұл романдарда айдаһарлармен, жын-шайтандармен жекпе-жек алысқан адамдар, жиһан кезіп әлсіздер мен жәбір көрген жандарға көмектескен, зұлымдар мен қиянатшыларды жазалаған серілер суреттеледі.
Қарапайым адамдарға жаны ашып, бүйрегі бұрғанымен, ол шындыққа жанаспайтын серілік қиялдың шырмауында болады, зорлық-зомбылығы жоқ заман орнатуды арман етеді. Бірақ феодализмнің ыдырау дәуіріндегі нақты қоғамдық қатынастармен қақтығысқа түскенде, оның серілік бұлдыр арманы быт-шыт болып, күлкілі жағдайларға ұшырайды. Нақты өмірден түсінігі жоқ, қиял құшағындағы Дон Кихот есімі қазақ арасындағы Қожанасырға жақындайды. Осыдан шыққан «донкихотшылық» деген бейнелі сөз қолдан келмес іске ұмтылар көзсіз даңғойлықты танытады.
Дереккөздер Өңдеу
- М.Қ.Қаратаев, Қазақ совет энциклопедиясы. 4 том. 672 бет